Żyjemy w epoce, w której specyficznie odczytywana bywa męskość. Coraz częściej jako atrybut męskości uznaje się nie tyle: odpowiedzialność, mądrość życiową, szlachetność charakteru czy siłę woli – ale: zamożność, władzę czy wysokiej klasy samochód.

Przywołajmy więc poglądy słynnego psychologa Carla Gustawa Junga na temat procesu stawania się mężczyzną. Otóż chłopiec powinien mieć szansę ugruntowania swojego poczucia męskości w oparciu o wzorzec dorosłego mężczyzny – ojca, wuja, opiekuna, wcześniej jednak jako niemowlę, a potem jako małe i starsze dziecko doświadczając karmienia, opieki i czułości ze strony matki. Na kolejnym etapie rozwoju, po wykształceniu podstawowych cech męskiej tożsamości, przewodnikiem młodego mężczyzny stać się powinna kobieta, w której się zakochuje, by spotkać się z nią w parze jako towarzysz wspólnej duchowej, emocjonalnej i cielesnej wędrówki. Mężczyzna na skomplikowanej drodze odkrywania męskości potrzebuje spotkania z wartościami kobiecymi, rozpoznania czym jest kobiecość jako wartość podstawowa i połączenia jej z własną męskością. Współczesne społeczeństwo preferuje mieszane typy psychiczne – mężczyzna świadomy własnej męskości i mający jednocześnie dobry kontakt z wewnętrzną kobiecością, może być zarówno wrażliwym artystą, jak i pełnym fantazji biznesmenem czy politykiem. Jednak zdarza się, że rozwój współczesnego mężczyzny zakłóca wiele czynników, między innymi specyficzny niedostatek autentycznych wzorców męskości, jak i kobiecości. Może to być przyczyną problemów w życiu i wtedy warto rozważyć skorzystanie z profesjonalnego wsparcia terapeutycznego.

Dr hab. Wiktor Żłobicki

Gabinet Psychoterapii i Rozwoju Osobistego

Warto przeczytać: R.A. Johnson, On – być mężczyzną we współczesnym świecie, Wydawnictwo Jacek Santorski & CO, Warszawa1995.